ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Μαχητικής Αντίστασης Γεωλόγων
για τη δημιουργία ΦΟΡΕΑ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ
Ο ρόλος του Φορέα είναι εξαιρετικά σημαντικός και θα μπορούσε να συμβάλλει στην διαφύλαξη των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου, σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα, έχοντας απέναντι τις μεγάλες πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρίες εν μέσω γενικευμένης οικονομικής κρίσης.Έργο του Φορέα θα έπρεπε να είναι: α) η διαμόρφωση εικόνας ως προς την πετρελαιοπιθανότητα των περιοχών, β) εκτέλεση των ερευνητικών γύρων, γ)παρακολούθηση των ερευνητικών προγραμμάτων, δ)διαμόρφωση κανονισμών ως προς τις ερευνητικές και παραγωγικές εργασίες, ε)έλεγχο ως προς την τήρηση των προγραμμάτων και των κανονισμών, ζ)έλεγχο ως προ την πραγματική κοστολόγηση των εργασιών, η)διαμόρφωση λειτουργικού Αρχείου ερευνών.
Έχοντας υπόψη το ευρύ αντικείμενο αρμοδιοτήτων του φορέα θεωρούμε ότι οι 20 προβλεπόμενες θέσεις των επιστημόνων είναι ανεπαρκέστατες, η δε δυνατότητα εμπλοκής του ΙΓΜΕ, ΕΛΚΕΘΕ ή και ΑΕΙ (χωρίς μάλιστα σαφή αναφορά στα πεδία ερευνητικής δράσης τους παράλληλα με την εξαγγελθείσα κατάργηση του ΙΓΜΕ) δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του έργου του φορέα. Αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύστασης του φορέα θα είναι αυστηρά δημόσιες αρμοδιότητες να εκχωρούνται στην αγορά που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών του πετρελαίου που δεν μπορούν να προστατέψουν την ελληνική κοινωνία από υπερβάσεις κόστους, περιβαλλοντικές επιπτώσεις ακόμη και από ανθρώπινες απώλειες.
Προκειμένου να δημιουργηθεί αυτός ο φορέας θα γίνουν αλλαγές στο Ν. 2289/95 για να αντικατασταθεί η ΔΕΠ-ΕΚΥ Α.Ε που ξεπούλησαν στον Όμιλο του Λάτση, με φορέα που θα ονομάζεται ΕΔΕΥ (Ελληνική διαχειριστική Εταιρία Υ/Α) και θα έχει σαφώς μειωμένες αρμοδιότητες.
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ Ν 2289/95 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ
Αντλώντας από την εμπειρία της εφαρμογής των νόμων 468/76 και 2289/95, όπως και από την εμπειρία άλλων κρατών, στον προς αναθεώρηση νόμο 2289/95 ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να προσεχθούν ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ τα θέματα: α) Το ύψος του μεριδίου του Κράτους, β) ο έλεγχος των δαπανών, γ) το φορολογικό σύστημα, δ) η υλοποίηση των προγραμμάτων, ε) η τήρηση των κανονισμών ασφαλείας και προστασίας του περιβάλλοντος.
Από τις τροποποιήσεις που γίνονται προκύπτει ότι :
1. Ο φορέας δεν θα συμμετέχει στις κοινοπραξίες.
2. Δεν θα διεξάγει αυτοδύναμη Έρευνα.
3. Ο αριθμός των εργαζομένων στο φορέα παραμένει μικρός
4. Η φορολογία των εταιρειών μειώνεται από 40% σε 25%, άρα και τα έσοδα του κράτους, σε μια περίοδο που οι τιμές του πετρελαίου σταθεροποιούνται πάνω από τα 100-110$/βαρέλι. Για σύγκριση αναφέρουμε την φορολογία 50% στην αρχική σύμβαση του Πρίνου ( Ν98/75) με ανηγμένη σήμερα τιμή πετρελαίου της εποχής εκείνης 51$/βαρέλι και 40% στο Ν2289/95 με ανηγμένη τιμή 25$/βαρέλι.
5. Το μέγεθος των προς παραχώρηση περιοχών στην στεριά πενταπλασιάζεται (4000 από 750 km2) και στη θάλασσα δεκατριπλασιάζεται.( 20000 από 1500 km2)
6. Η διάρκεια των ερευνών αυξάνει από 6 σε 7 έτη στην ξηρά και από 7 σε 8 στη θάλασσα.
7. Ο χρόνος παράτασης της εκμετάλλευσης σχεδόν διπλασιάζεται.
8. Οι κανονισμοί παραμένουν ασαφείς και οι ποινές σε περίπτωση ατυχήματος και περιβαλλοντικής ρύπανσης ανύπαρκτες.
9. Ο νόμος τοποθετεί το γενικό πλαίσιο και πολλές κρίσιμες επιμέρους ρυθμίσεις, προωθούνται με προεδρικά διατάγματα ή υπουργικές αποφάσεις. Αξίζει να επισημανθεί ότι παρότι προβλέπονται επιμέρους θέματα στον νόμο, με το να απουσιάζουν στη συνέχεια οι ρυθμίσεις -είναι η μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πρακτική- ο νόμος είναι μετέωρος και οι εταιρείες ελεύθερες να πράττουν κατά το δοκούν. Η θωράκιση του νόμου βρίσκεται και σ’ αυτές τις επιμέρους ρυθμίσεις, που προϋποθέτουν την ύπαρξη έμπειρου ελεγκτικού μηχανισμού για να τις εφαρμόσει.
10. Εν κατακλείδι διαμορφώνεται ένα πολύ πιο ευνοϊκό καθεστώς για τις πετρελαϊκές Εταιρίες και περιορίζεται η δυνατότητα της πολιτείας στην στρατηγική ανάπτυξη των πετρελαιοπιθανών περιοχών.
Η Μαχητική Αντίσταση Γεωλόγων καλεί την Κυβέρνηση να αποσύρει το προτεινόμενο Νομοσχέδιο και να προχωρήσει σε διάλογο με τους εκπροσώπους των φορέων που εμπλέκονται στην έρευνα και αξιοποίηση των υδρογονανθράκων που ενώ είχαν (Συνδικάτο ΙΓΜΕ, Πανελλήνιο Σωματείο εργαζομένων στα ΕΛΠΕ και τον Πανελλήνιο Σύλλογο προσωπικού στα ΕΛΠΕ) ζητήσει έγκαιρα συνάντηση για το θέμα και σκόπιμα αγνοήθηκαν
Να ανακαλέσει την απόφαση της Διυπουργικής ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΊ το ΙΓΜΕ σαν Δημόσιο, ενιαίο ερευνητικό φορέα.
Το Πετρέλαιο και το Φυσικό Αέριο είναι του λαού και η εκμετάλλευση τους πρέπει να γίνει για το δικό του συμφέρον με όλους τους όρους ασφάλειας για το περιβάλλον και τους εργαζόμενους.
